Softdrugs legalisering

Softdrugs, zoals b.v. Hasj en weed [marihuana], zijn afkomstig van de hennepplant, Cannabis Sativa. Softdrugs zijn vooral een genotsmiddel, maar worden soms ook als geneesmiddel gebruikt. THC is de werkende stof in softdrugs; wat als effect kan hebben dat men zorgeloos en ontspannen wordt. Meestal worden Hasj en Weed gerookt, puur of vermengd met tabak. Een paar minuten daarna gaat de THC werken. Enkele (negatieve) bijwerkingen van het gebruik van THC zijn veranderingen van waarnemingen [bijvoorbeeld w.b.t. tijd, ruimte, kleur en geluid], verminderd concentratie- en denkvermogen, spierverslapping en versterkte gevoelens.

Softdrugs moeten gelegaliseerd worden.
Bij de discussie over legalisatie van softdrugs vergeten we vaak dat drugs nog niet zo heel lang geleden helemaal niet verboden waren. Drugs waren in de meeste landen vrij te koop. De eerste pogingen om drugs te verbieden waren in 1911. In de Verenigde Staten werd in 1914 een wet aangenomen die drugs verbood. Andere landen volgden al snel. Bij legalisatie wordt vaak gedacht dat alles dan zomaar vrij is. Dat is natuurlijk onzin. Legalisatie wil zeggen dat je softdrugs uit de strafwet haalt en onder brengt in een andere wet die regels bevat over hoe de productie en de handel moeten verlopen. In Nederland is tabak en alcohol legaal, maar tegelijk zijn er vele afspraken over hoe het gemaakt moet worden en hoe het verkocht mag worden. Ik vind dat softdrugs zeker zo snel mogelijk gelegaliseerd moeten worden. De voornaamste reden voor het legaliseren is het meer grip krijgen op het geheel. Als softdrugs gelegaliseerd worden, komt er een softdrugswet waarin allerlei afspraken en regels staan. D.m.v. zo’n wet kun je bijvoorbeeld veel criminalteit rond softdrugs tegengaan. Je voorkomt dat er geld wordt verdient aan de handel ervan. Ook kunnen er kwaliteitseisen worden gesteld, zodat er geen slechte en verontreinigde spullen worden gebruikt bij het produceren van softdrugs. Tegenstanders van de legalisering zijn bang dat er meer mensen softdrugs gaan gebruiken en daarna overgaan op zwaardere drugs. Maar ik ben het, als voorstander, daar niet mee eens. Er is niets in het middel dat aanzet tot een ander of zwaarder middel. Wel bestaat de mogelijkheid dat je, als je in bepaalde kringen verkeert waar meerdere drugs voorhanden zijn, die andere drugs ook gaat of wilt uitproberen. De overstap heeft dan meer te maken met de groep mensen met wie je omgaat dan met het middel. Kortom de legalisatie van softdrugs heeft, in mijn ogen, meer voordelen dan nadelen. Ik ben dan ook voor de legalisatie en hoop dat dit zo snel mogelijk gerealiseerd zal worden.

Helaas blijft de discussie over legalisatie vaak verwarrend. Praat men over alle drugs of slechts over enkele? Is legalisatie voor iedereen bedoeld of alleen voor verslaafden? Als er over legalisatie heroïne gepraat wordt, bedoelt men meestal dat het mogelijk zou moeten zijn dat artsen aan verslaafden heroïne voorschrijven. En als er gepraat wordt over de legalisatie van hasj en wiet, dan bedoelt men meestal dat deze producten voor mensen vanaf een bepaalde leeftijd te koop zou moeten zijn in coffeeshops of bij de sigarenwinkelier. En dat laatste zou zeker geen slechte zaak zijn.